Een van de leukste projecten die ik tot nu toe op de kunstacademie heb afgerond. We moesten zelf onze opdracht verzinnen op basis van door onszelf geformuleerde leerpunten. Eng, maar leuk. Je kon het jezelf dus zo makkelijk maar ook zo moeilijk maken als je zelf wilde. Mijn leerpunten waren om meer mijn eigen gevoel te volgen in plaats van de feedback van anderen en ook om meerdere keuzes te durven maken in plaats van het focussen op één ding.
Ik kwam uit op het onderwerp tassen: een tas heeft maar 2 vereisten; een hengsel en inhoud. Op papier begon ik een soort tassen fantasiewereld uit te tekenen waarbij ik er ook een aantal meteen ging maken van een mondkap, een overhemd en een fruitnet. Eerder moesten we ook formuleren wat onze irritatie in de kunst- en ontwerpwereld is. Voor mij is dat de prijs die voor design wordt betaald, 'voor het merk'. Dat maakt het voor velen ontoegankelijk/onbetaalbaar en daarom elitair. Met die irritatie ging ik onverwachts ook aan de slag: ik kreeg het idee om van goedkope merken designer tassen te gaan maken. Zo maakte ik van een oude Ikea tas een bucket bag, een Chanel tas van vuilniszakken en bliklipjes, een luxe shopper van een Jumbo tasje en een Dior Saddle Bag van het 'merk' Albert Heijn. Ik merkte dat ik veel plezier had in het maken en vormen van deze statements.
Luxe shopper met plastic Jumbo-letters
Chanel tas van vuilniszakken en bliklipjes
Zodra ik een tas had afgerond begon ik met het fotograferen en filmen van de tas in een zo passend mogelijke context. Tussen de vuilnisbakken of juist tussen de winkelkarretjes. Op die manier probeerde ik mijn statement verder te versterken. Deze video’s met procesbeelden plaatste ik op Tiktok, een platform waar alles binnen een paar seconden zo aantrekkelijk mogelijk moet worden gepresenteerd. Een poging om Tiktok meer te leren kennen en ontdekken.
Albert Heijn zadeltas
Ikea bucket bag
de presentatie
